ما قرار نیست آن قدر منغعل باشیم که آرزوهای قلبی مان را خفه کنیم قرار هم نیست آن قدر درمانده باشیم که سعی کنیم رویا هامان را در حالت میوه ی کالی که هنوز آماده چیدن نیست، به زور از هستی بچینیم اگر آماده ایم رویایی داشته باشیم و بگذاریم هستی همراه ما و از طریق ما رویا پردازی کند، آن وقت کم کم باید حضور آن رویا ها در زندگی مان را بپذیریم اما این کار اغلب اوقات سخت تر از آنی که است که به نظر می رسد بسیاری از ما میترسیم رویا پردازی کنیم ما چنان از عدم تحقق رویاهامان مطابق میل خومان رنجیده ایم که میترسیم بار دیگر اجازه ی جامه ی عمل پوشیدن را به آن ها بدهیم
جولیا کامرون
اضافه کردن نظر