خیلی از ما ها تو سن های بالا یک حسرت عمیقی در درون مون هست که “ای کاش” جور دیگه ای زندگی میکردم

میشل کاسو و استوارت کابلی می نویسند ” تمام احساسات سرکوب شده در درون ما انباشته می شود و به مرور زمان خطرناک تر و خطرناک تر می شود نادیده گرفتن آن ها اشتباه است ممکن است آن ها عظیم و خونخوار شوند و در تاریکی برق بزنند ولی آن ها شیاطین کاغذی...

اتفاقی که برای انسان امروزی افتاده اینه که یکجور نابینایی نسبت به زندگیش پیدا کرده و این نابینایی باعث شده رابطه هاش سرد بشه و خیلی از موهبتهایی که تو زندگیش داره رو نبینه شما وقتی یه گلدون میخرید، اولش احساس میکنید خیلی قشنگه و میارید میگذاریدش...