میشل کاسو و استوارت کابلی می نویسند ” تمام احساسات سرکوب شده در درون ما انباشته می شود و به مرور زمان خطرناک تر و خطرناک تر می شود نادیده گرفتن آن ها اشتباه است ممکن است آن ها عظیم و خونخوار شوند و در تاریکی برق بزنند ولی آن ها شیاطین کاغذی اند و به محض اینکه نقاشی بشوند، قدرتشان را از دست می دهند ”
یا به محض اینکه نوشته شوند
یا کشیده شوند
یا رقصیده شوند
یا مجسمه شوند
یا دوخته شوند
یا با ترانه خوانده شوند
یا
این باعث ترک خوردن نقابی می شود که ما بین خودمان و خویشتن ساخته ایم
اضافه کردن نظر