وقتی ما “بنای وجودی” و “هویت” خودمون رو بر اساس “تایید دیگران” بنا میکنیم، اگه یه روز اون ادم از زندگی ما بره، احساس میکنیم “هویتی” نداریم، عزت نفس ما به شدت آسیب میبینه و چون حمایت های “آشکار و نا آشکارمون” رو از دست دادیم، احساس میکنیم “تنها ” رها شدیم
ولی وقتی شروع کنیم به تجربه “تفکر بالغانه”، متوجه میشیم الزما اونچه که احساس میکردیم “حقیقت” نداشته و ما باید “هویت واقعی” رو از خودمون و درونمون دریافت کنیم پس اگر میخوایم یک رابطه سالم داشته باشیم، نباید با این خلاء ها وارد رابطه بشیم
سوده هروی
دروه عزت نفس تا اعتماد به نفس
دوره از جدایی تا تعالی
اضافه کردن نظر